Allergy or Insect Bites

Can anyone recognize this kind of allergy when you taking your ARV? Cause it slowly multiply showing it to my body one by one. Recently after my 14days of trials of ARV I had this in my feet and legs then it shows at my back shoulder and it's not a normal size insect bites but the rest of it showing the same. I read some articles regarding the side effects of Nevirapine its shows different type of allergy not the same as mine. Please help need your opinion and any information that my help. I appreciate your comments about this. Thanks everyone stay strong and fight.

Ben and I at MOA

Its been a long time since the last time I went to this place. I remember the last time I went here. I met my exGF and we had drinks together. Ok going back Ben and I went to MOA today just to see how MOA's look like now and had fun as well. I waited for an hour for Ben. Malaki ang pinagbago ng lugar na ito marami ng mga bagong establishment and fun rides. Ben says the last time he went here is 2009 wow! thats 4years ago he he he we look like probensiyano in the city cause were taking pictures. Just like the normal people do in mall walking, window shopping, fitting aome clothes na hindi naman bibili ha ha ha. After an hour or two walking around the mall we end up in Harbor View Restaurant and had our dinner. Since we lock of budget di ako nagturo ha ha ha I told him to decide whatever he wants. 30mins after its time for my medicine the time is snoozing both Ben and I phone's. After we eat we walk again up to the end of seaside and taking pictures in fountain area and relax our self the bench path in 10mins its Ben's turn to drink his medicine. Past 10pm already and we decided to go home since that I already sleepy and mild headache while Ben need to sleep early because his going back to work after a week of leave. Thats for now my friends and readers see u in next post good night and stay believe and strong faith.

Bangag sa Droga

Walang masyadong magandang nangyari sa araw na ito pero may mga nagawa akung makakabuti sa aking kalusugan. Bago ko simulan nais kung humihingi ng pasinsiya sa mga taong sumusubaybay ng aking blog at nagpapasalamat na rin ako sa inyong lahat. Kamakailan sinamahan ko si Ben sa RITM upang magpalaboratory atmagpakonsulta sa doktor. Halos natapos naman namin lahat ngunit may isa pang laboratory na kailngan niyang gawin ng miyerkules. Ako naman since na natapos na ang 14days trial ng aking gamot at nagakonsulta na rin ako. Mapalad ako na walang kahit anong ipikto ng gamot akin tulad ng pangangati, lagnat o ano pa man kaya ito na ang simula ng tuloy tuloy kung gamutan. Sinabihan ako ng doktor na doblehin ang paginom ng Niverapine na ayon sa ilan pagkaraan pa ng isang buwan lumalabas ng side effect nito tulad ng isang kaso ng nakilala namin sa RITM din. Nabago ko na rin ang oras ng paginom ng aking gamot na mas maaga ng 1 oras kay Ben. Sa ngayon wala pa naman akung kahit anong nararamdaman minsan lang dahil na rin sa katigasan ng aking ulo sa baba este sa taas pala he he he. May isa lang akung napansin sa side effect ng tatlong gamot na iniinom ko sa umaga ng sabay-sabay ang Niverapine, Combi at Cotri pagkaraan ng isa o dalawang oras bangag na ako parang antok na antok ako so kaya wala akung masyadong nagagawa maghapon dahil maghapon na din akung tulog. He he he so paano ito muna sa ngayon bukas may ikukuwento ako ulit.

Stay healthy, Stay young, Leave, Wild and Free

Me and Ben at RITM

Ano ano ba ang magaganap ng araw na ito sa amin? hmm... malamang marami kasi ito ang unang araw ni Ben sa RITM. Ngayon araw sisimulan ang lahat ng laboratory procedure na ipapagawa ng ARG (Aids Research Group). Ngayon din naman malalaman ang resulta ng kanyang CD4 at kung iinum na rin siya ng ARV (Anti-Retroviral Medicine). Medyo madami na ring tao ang nagpapacheck up ng dumating kami at madami na rin ang nagpaparefill ng meds.

Reunited to Black

Hindi masama minsang manisi ng tao pero masakit dahil hindi mo alam kung ikaw talaga ang sinisisi pero ang pinaka masakit ay alam mo sa iyong sarili na ikaw ang tinutukoy ng taong ito. Ang sa atin lang ay bigyan natin siya ng kunting panahon upang makapagisip kung tama ang kanyang ginawa o mali. Makalipas ang tatlong linggo muli kaming nagkita ni Mr.Brown ni sa hinagap hindi ko na isip na etetext pa niya ako. Nagulat ako ng nagtext siya sa akin ay gustong makipagkita para makapagusap. Sumagot ako ng ok lang sa akin. Mahigit tatlong linggo din siyang nanahimik at hindi nagparamdam simula pa ng umuwi ako ng Davao hanggang sa nakabalik na ako ng Manila. Hindi ko rin sa kanya na isang linggo na akung nasa manila. NAgkita kami sa Glorrieta para magusap. Nagmeryenda sa Mcdo habang pinaguusapan ang kanyang sakit na TB at HIV/AIDS. Malakas ang pangangatawanan ni Mr.Brown sadya nga lang na minsan ay haponghapo siya dahil pagod palagi sa trabaho. Sinabi ko kay Ben na magkikita kami ni Mr.Brown at pinayagan naman niya ako at sinabing buti naman at magkikita na kaya kailngan niya ng makakausap. Alam kung magseselos si Ben kahit hindi niya sabihin sa akin nararamdaman ko yun. Si Ben at Mr.Brown ang pinakamahalagang tao sa buhay ko. Kailngan ko silang paraho. Kailangan naming magtulungan ng tatlo. Oo! medyo nakakaasiwa nga lang kasi pareho ko silang naging karelasyon. Pareho ko silang minahal, pareho silang dumaan sa aking mga kamay, at naging parte ng aking buhay. Balik tayo sa usapan namin ni Mr.Brown medyo mahina ang itsura niya ng araw na yun kasi kagagaling lang niya sa hospital at halatang gulat ng nakita ako. Habang naguusap kami wala siyang kurap sa pagtitig sa akin at ngumingiti. Ako naman medyo ilang kasi nga 3 linggo niya akung hindi kinubo. Sa paguusap namin nabangit niya ang tingkol sa kanyang gamutan na kailngan pa daw magextend ng 3-6 months ng gamot sa TB pero kinakatakot niya ang resulta ng CD4 na nasa 90 lang mas mababa ng 4 kaysa sa akin. Lalo akung kinabahan sa kundisyon niya. Alam kung hindi namin lahat ang ginusto ang nangyari sa aming tatlo pero wala na kaming kailangan kundi tangapin ang lahat ng ito. Kinukumbensi ko siyang sumama sa amin ni Ben sa Martes pumunta ng RITM. Ngunit hindi siya makakasama sa amin kasi tatlong beses na siyang nakapagleave. Sabi ko kailangan sa lalong madaling panahon ay makita siya ng doktor sa HIV. Nabanggit din ni Mr.Brown na hindi accommodated ang mga nurse and doktor sa San.Lazaro Hub. Kaya sabi ko pwede ka naman lumipat ng Hub tutulungan ko siya at sasamahan sa Hub ko sa RITM. Para tatlo kaming magtutulong-tulong sa paginom namin ng gamit and yun ang magsisilbing pangalawang tirahan namin. Mababait ang mga tao sa RITM nakasmile silang lahat walang manghuhusga sayo at walang titingin sayo mula ulo hanggang paa at mamatahin ka pa. Natapos ang usapan namin ni Mr.Brown inaya ko muna siyang magpalipas ng oras sa Timezone na palagi ko namang ginagawa. Walang hilig sa mga games si Mr.Brown ganun din naman si Ben kaya pagdinadala ko sila sa ganun pinababayaan lang nila akong maglaro na parang bata. Paano kaya kung dalhin ko silang pareho ha ha ha dalawa ang yaya ko isa mayhawak na bimpo at yung isa naman bottle water. Waaa bata lang joke lang yun!!!  Masarap ang magkaroon ng maraming kaibigan. Masarap na alam mong maraming nagmamahal sayo at magaalaga sayo. Masarap kung lahat magkakasama at nagtutulungan ang bawat isa upang humaba pa ang buhay naming tatlo. Maraming salamat kay Ben at Mr.Brown ang walang humpay na pagmamahal ninyo sa akin ang magsisilbing lakas ko para mabuhay pa ng matagal. Salamat sa muling pagbabalik.

Ben is coming in the City

Sa wakas nakuha na ni Ben and resulta ng kanyang western blot at ngayon darating siya here sa manila para ipagawa ang CD4. I'm happy his coming home and were planning to go to MOA first before we attened the white party celebration in Malate this coming saturday.  Pero hindi yun ang sinadya niya dito mas mahalaga ang dahilan ng pagpunta niya ng manila. Sasamhan ko siya sa Miyerkules sa RITM upang doon magpatest at magsilbing pangalawang tahanan namin. Sana maging maayos ang lahat hindi madali ang paginom ng ARV pag itoy nasimulan na maari itong magkaroon ng reaction sa kanyang katawan. Pero sana mataas ang magiging result ng CD4 ni Ben para naman kahit papaano ay hindi siya mamoreblema ng paginom ng gamot. Kung sakali daw na kailangan na niyang magtake ng meds hindi na siya babalik sa Davao dito na lang daw siya sa Manila para sabay kaming magtreatment at sa ganun ay kasama din naman niya ang pamilya niya na magaalaga sa kanya. Gusto ko man na ako din ang magalaga sa kanya tulad ng pagaalaga niya sa akin noong nasa hospital ako, pero nahihiya akung kasama ang kanyang pamilya sa bahay siguro ang mangyayari ay bibisita bisita ako or magkikita na lang kami somewhere. I want to make sure that both of us taking our meds on time. Kahit na minsan late na ako umiinom ha ha ha. Looking forward to see you Ben... I'm waiting :)

Kaysarap Mabuhay

Kaaysarap mabuhay sa mundong ito kahit na punong puno ng problema at pagsubok ang buhay. Kaysarap mabuhay kung sa pakiramdam mong maraming nagmamahal at nagpapahalaga sa iyo. Kaysarap mabuhay kung ang lahat ay iniisip ka at kinakamusta ka ng mga taong malalapit sa iyo. Kaysarap mabuhay dahil nakikita mo ang kagandahan ng mundo. Ang mundong ginawa ng poong maykapal para sa tao. Ngunit nakakalungkot mang isipin darating ang panahong lilisanin natin ang mundong ating tinuturing na unang tahana. Darating ang panahon ating iiwan ang ating mga mahal sa buhay. Ang mga taong nagmamahal at nagpapahalaga sa atin. Balang araw magiging magisa na lang tayo. Yun ay kung tayoy kanila ng iiwan. Sa kabila ng lahat ng kalungkutan at sayang ating nararansan manatili tayong matatag, masaya, lumalaban, at gampanan ang mga tungkulin natin bilang tao, kapamilya, kaibigan at kapuso. 

Hindi pa huli ang lahat. Ito ang pangalawang buhay na ibinigay sa atin ng diyos. Ito ang kanyang pagsubok para sa atin. Ito ang kanyang paraan upang makita at maitama natin ang lahat ng pagkakamaling ating nagawa. Binigyan tayo ng pangalawang pagkakataon upang huming ng tawad sa kung anong pagkukulang natin sa kanya. Kahit na maysakit tayo isipin natin isa lang siyang sipon na kailangan lang ng mahabang medikasyon para mawala. Magpapatalo pa ba tayo sa lahat ng ating pinagdaanan sa buhay. 

Kayong mga positibo na sa HIV/AIDS wag kayo mawalan ng pagasa. Nandito kaming lahat upang inyong maging lakas at gabay. Gawin ninyo kaming insperasyon or mapagsasabihan ng inyong mga problema o kung hindi pa ninyo tanggap sa sarili na kayo'y may ganitong uri ng sakit. Hindi pa huli ang lahat. Ang buhay man ay may hangganan pero ang pagasa ay mananatiling nandyan naghihintay lang na silay iyong gamitin upang maging lakas at insperasyong mabuhay. 

Ako si Red at ito ang aking kuwento. Ito ang pangalawang buhay na ibinigay sa akin. Buong puso ko itong tinangap ng walang pagaalinlangan at sinisising tao. Bagkus nagpapapsalamat ako sa diyos at binigyan pa niya ako ng pagkakataong baguhin, itama ang lahat ng aking pagkakamali.